Prolog

   Jasnoniebieska sukienka przed kolano nadawała jej jasnej skórze wyrazu. Ciemnobrązowe włosy upięte w wysoki kok sprawiały, że wyglądała na swój wiek – miała czternaście lat. Jednak złota biżuteria i czarne baleriny psuły tamten efekt, Hanna wydawała się starsza.

- Jesteś pewna, że nie chcesz spędzić tego czasu z nami? – zapytała jej matka.

- Nie – odpowiedziała uprzejmie, chwyciła za czarną torebkę i wyszła z domu.

***
    Piętnaście minut później znalazła się w swojej ulubionej kawiarence. Przyjaciele siedzieli już przy ich stoliku.

- Cześć – powiedziała, siadając pomiędzy Heather a Nicole.

Andy wyszczerzył swoje ładne zęby w uśmiechu. Poprawił czarną grzywę, która zaczęła wchodzić mu w jego złotobrązowe oczy.

- Nie mogę uwierzyć, że wyjeżdżasz – stwierdził. – My zaczynamy liceum w Holl Town, a ty…

- A ja jadę do Nowego Orleanu.

- Gdzie się tam podziejesz? – spytał beztrosko blondyn o imieniu Sean, wbijając spojrzenie swych bladoniebieskich oczu w jej mleczne przedramię.

- Zamieszkam u wujostwa. Mają dziesięcioletniego syna.

- Bo my już wszyscy wiemy, jak ty kochasz dzieci – mruknął Andy, a w jego złotobrązowych tęczówkach pojawiło się coś w stylu zmieszania. – Ja pieprzę – dodał.

- Co?! – Pisnęła Nicole, zwężając wargi.

   Wszyscy odwrócili głowy. Ich oczom ukazał się wysoki blondyn. Miał ponad metr osiemdziesiąt wzrostu i wielgaśne błękitne oczy, których spojrzenie utknęło pomiędzy Hanną a Heather. Uśmiechnął się w ich stronę, a potem zajął miejsce przy barze.

- David – szepnęła Hanna Bellingstone, zagryzając wargę. Poprawiła fryzurę. – Udajemy, że się dobrze bawimy – wzięła głęboki wdech.

Nicole zachichotała, a na jej śniadej twarzy pojawiły się zmarszczki.

Andy zaczął nerwowo pstrykać palcami.

- Jak on może ci się podobać? Jest taki…

- No jaki! – Powiedział głośno blondyn, a Nicole kopnęła go pod stołem.

- Jest… - kontynuował brunet – głupkowaty, żyje tylko dla satysfakcji.

Hanna wściekle zagryzła wargę.

- Po prostu powiedz, że cię wkurwia fakt – do stolika podeszła kelnerka, wręczając Hannie i Seanowi mrożoną herbatę z cytryną, Andemu sok marchewkowy, Nicole czekoladę na zimno, a Heather koktajl gruszkowy – że nie jesteś tak przystojny jak on – dodała, gdy kelnerka odeszła.

- Nie! Po prostu nie mogę uwierzyć, że wybrałaś liceum w Nowym Orleanie. I nie mogę uwierzyć, że zostawiasz nas – uśmiechnął się – i jego.

Nicole westchnęła.

- Nie mogę uwierzyć, że się kłócimy. Dzisiaj Hanna opuszcza Holl Town. Zobaczymy ją dopiero na święta.

- Może – przerwała Heather.

W oczach Bellingstone pojawiły się łzy, ale dziewczyna zamrugała, żeby się nie rozpłakać.

- Tak mi przykro – chwyciła za dłonie swoich przyjaciółek. – Zostawię tu moich najlepszych kumpli i moje dwie ukochane bliźniaczki.

- Daj spokój – Heather machnęła dłonią, którą wyrwała z uścisku Hanny. – Nawet nie wyglądamy jak bliźniaczki – zachichotała, a chichot Seana jej zawtórował.

Miała rację! Nie wyglądały jak bliźniaczki.

    Heather była niska. Miała poniżej metra sześćdziesiąt wzrostu. Jej karmelowe oczy były duże i przepiękne, idealnie skrywane pod powiekami z gęstymi rzęsami. Duże różowiutkie usta i czarne włosy sięgające do połowy ramion – tak, różniła się od swojej siostry.

   Nicole wyglądała zupełnie inaczej. Więcej niż metr siedemdziesiąt wzrostu i ładne zgrabne ciało, którym kusiła. Śniada cera, zresztą taka sama jak u Heather, rozgrzewała serca wielu chłopaków. Wąskie usta o kremowej barwie, prosty nos i głębokie brązowe oczy, i te długie zdrowe ciemne włosy - były tylko tłem tego wszystkiego. Nicole była naprawdę piękna.

***
    W Holl Town było już ciemno. Pod rezydencją Bellingstonów zebrała się grupka osób. Tylko rodzina – tak to sobie tłumaczono.

- Dzwoń, pisz… wiesz, że cię kochamy – powiedziała matka Hanny, mając już łzy w oczach.

- Doskonale o tym wiem! – Zacisnęła zęby, mając nadzieję, że nie uroni ani jednej łzy.

- Chodź tu do mnie – rzuciła starsza siostra, a potem obydwie dziewczyny wylądowały w objęciach.

Chwilę  trwało, nim Hanna wsiadła do czerwonego samochodu swojego ojca i wyruszyła do Nowego Orleanu.